- planktonowy
- planktonowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'stanowiący plankton, właściwy dla planktonu; związany z planktonem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Planktonowe żyjątka. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
planktonowy — «odnoszący się do planktonu, należący do planktonu, właściwy planktonowi» Skorupiaki planktonowe. ∆ Siatka planktonowa «gęsta siatka służąca do poławiania planktonu» … Słownik języka polskiego
dafnia — ż I, DCMs. dafniani; lm D. dafniani zool. «Daphnia, planktonowy skorupiak słodkowodny z podrzędu wioślarek; stanowi pożywienie różnych zwierząt, głównie ryb; rozwielitka» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
indykator — m IV, D. a, Ms. indykatororze, lm M. y 1. chem. «barwny, organiczny związek chemiczny, substancja zdolna (zwykle przez zmianę swego zabarwienia) do wykazania określonych właściwości badanego roztworu; używany w postaci płynu lub nasyconego takim… … Słownik języka polskiego
raczek — m III, DB. raczekczka, N. raczekczkiem; lm M. raczekczki «mały rak; mały skorupiak, przeważnie planktonowy» ◊ pot. Chodzić raczkiem, rzadziej: na raczkach «chodzić na czworakach, raczkować» ◊ Spiec raczka «dostać silnych rumieńców; zaczerwienić… … Słownik języka polskiego
rozwielitka — ż III, CMs. rozwielitkatce; lm D. rozwielitkatek zool. «Daphnia, planktonowy skorupiak słodkowodny z podrzędu wioślarek; stanowi pożywienie zwierząt wodnych, głównie ryb; dafnia» … Słownik języka polskiego